Dag 5 & 6
Door: Team africare, Robert, Sven, Zenzel en Mathijs
Blijf op de hoogte en volg Africare
07 Februari 2014 | Spanje, Barcelona
Dag 5 en 6, Team africare 6 & 7 februari
Dag vijf was de dag van de overtocht naar Afrika. Na een gezellig avondje in het hotel moesten we ’s ochtends weer vroeg uit de veren. 05.45 uur ging de wekker om vervolgens met een konvooi van 16 auto’s naar de boot te rijden. De gigantische oude brandweerwagen voorop (misschien gezien bij vertrek). Na een klein half uurtje rijden kwamen we aan bij de boot. Iedereen inchecken en de boot op. De overtocht duurde ongeveer 45 minuut, helaas konden we niet naar buiten dus moesten we alles achter glas bewonderen. De avond voor vertrek hadden we een briefing van Jan Huizinga gehad over de dag die zal gaan komen. Alles wat hij zei kwam uit alleen dan in het kwadraat. Zo werd er verteld dat wanneer je van de boot af kwam iedereen zal kwijt raken en maar een beetje op gevoel de Marokkaanse grens moet bereiken. Wij, helemaal gereed in de auto ‘’ Go pro camera’’ op de auto geplakt en gaan. Voordat we de boot af waren werden we aangehouden door een Spanjaard in een camper. Hij gebaarde dat we snel die camera daar weg moesten halen want die kon nog wel eens gestolen worden…
Wij met behulp van de borden richting de Marokkaanse grens gereden. Daar aangekomen moesten we in een behoorlijke lange rij aansluiten. We zagen de grens al dus hadden het gevoel dat het niet erg lang zou duren. Meter voor meter en een half uur later waren we voor ons gevoel bij de eerste en hopelijk de laatste controlepost. We stonden versteld van de gigantische drukte om ons heen en begrepen de Spanjaard die ons de tip gaf om de camera eraf te halen (waarschijnlijk broer van Jesús de beunhaaseindbaas geweest). Mensen klommen over hekken, zeker een paar honderd mensen stonden op een berg bij een hek, mensen binnen de hekken werden bijna platgedrukt. We waren blij dat we in de auto zaten. Welkom in Marokko!
Na de eerste controlepost werden we met de GFA groep op een tussenterrein geplaatst van de grens. Weer één grote chaos maar dan met vooral auto’s. Iedereen wilt daar wat van je en probeert valse papieren voor je auto te verkopen. Hier en daar waren er een paar ingetrapt en hadden een groen blaadje gekocht voor €10,- waar je uiteindelijk helemaal niets aan had. We hadden een prima uitzicht op wat er allemaal gebeurde en het was ook eerlijk gezegd best vermakelijk al die gehaaste en gestreste mensen. Het voordeel was dat het denk ik 17 graden was dus korte broeken weer. Nu wisten wij niet of het 17 graden was door de uitlaatgassen of door de zon. Auto’s die bij ons op de sloop staan rijden daar nog en met 7 mensen op de achterbank. Er staan daar zelfs heel de dag door mensen om auto’s aan te duwen. Wij hebben heerlijk toegekeken op het dak van onze vertrouwde Transit.
Uiteindelijk moesten we 3,5 uur daar wachten totdat we verder konden. Het was voor de Marokkaanse douane onduidelijk op welke naam onze auto nu stond. We hadden het vroegtijdig doorgeven aan de stichting maar de stichting had het niet goed doorgegeven aan Jan Huizinga. Zenzel moest daardoor zeker 45 minuten wachten in de drukte voor een kantoortje met al die uitlaatgassen om hem heen. Helemaal versleten kwam hij terug naar de groep maar het was gelukt! Eindelijk konden we rijden, het wachten was niet heel vervelend eigenlijk want er gebeurde zoveel om je heen dat je je niet hoefde te vervelen. Achteraf bleek dat er ’s ochtends 500 Afrikanen tegelijkertijd over de grens wilden hollen. De politie stond daarom op scherp en het was drukker dan normaal. Marokkanen zijn hele vriendelijke mensen alleen je hebt wel het gevoel dat ze allemaal iets van je willen hebben. Ook wel begrijpelijk als je zo weinig hebt en je komt aanrijden met 4 grote auto’s vol geladen met waardevolle spullen. Geen zorgen ouders er is altijd iemand bij de bus..
Eerste nacht kamperen viel een beetje tegen. Tentje op gezet en toen begon het te regenen. Toch wel koude nacht gehad maar goed geslapen. Klaar voor vertrek voor de reis van vandaag. Vandaag rijden we richting Fes. We gaan er waarschijnlijk niet overnachten maar dit schijnt wel een mooie route te worden. Na kort overleg met team brandweer, team Patrol en team Pick-up vertrokken we. Het weer is opgeklaard en het rijden door de bergen en heuvels is schitterend. De wegen zijn nu al wat minder schitterend maar Sven de piloot heeft alles onder controle. Zojuist zijn we bij een dorpje gestopt en zijn we op zoek gegaan naar brood. Iedereen wilt je gelijk helpen. Kinderen lachen om de stikker van de kabouterhut. Hoe vaak zie je nu een kabouter op een kip zitten met een koekenpan in z’n hand.. René captain van team Patrol wist heerlijke mandarijnen te scoren en de rest is vers brood gaan halen bij de lokale bakker. Nou de mandarijnen waren heerlijk en het brood nog lekkerder.
Adios maistro’s tot het volgende avontuur.
Gr Team Africare, Robert Vinke, Zenzel Broweleit en Mathijs van Heemst.
Dag vijf was de dag van de overtocht naar Afrika. Na een gezellig avondje in het hotel moesten we ’s ochtends weer vroeg uit de veren. 05.45 uur ging de wekker om vervolgens met een konvooi van 16 auto’s naar de boot te rijden. De gigantische oude brandweerwagen voorop (misschien gezien bij vertrek). Na een klein half uurtje rijden kwamen we aan bij de boot. Iedereen inchecken en de boot op. De overtocht duurde ongeveer 45 minuut, helaas konden we niet naar buiten dus moesten we alles achter glas bewonderen. De avond voor vertrek hadden we een briefing van Jan Huizinga gehad over de dag die zal gaan komen. Alles wat hij zei kwam uit alleen dan in het kwadraat. Zo werd er verteld dat wanneer je van de boot af kwam iedereen zal kwijt raken en maar een beetje op gevoel de Marokkaanse grens moet bereiken. Wij, helemaal gereed in de auto ‘’ Go pro camera’’ op de auto geplakt en gaan. Voordat we de boot af waren werden we aangehouden door een Spanjaard in een camper. Hij gebaarde dat we snel die camera daar weg moesten halen want die kon nog wel eens gestolen worden…
Wij met behulp van de borden richting de Marokkaanse grens gereden. Daar aangekomen moesten we in een behoorlijke lange rij aansluiten. We zagen de grens al dus hadden het gevoel dat het niet erg lang zou duren. Meter voor meter en een half uur later waren we voor ons gevoel bij de eerste en hopelijk de laatste controlepost. We stonden versteld van de gigantische drukte om ons heen en begrepen de Spanjaard die ons de tip gaf om de camera eraf te halen (waarschijnlijk broer van Jesús de beunhaaseindbaas geweest). Mensen klommen over hekken, zeker een paar honderd mensen stonden op een berg bij een hek, mensen binnen de hekken werden bijna platgedrukt. We waren blij dat we in de auto zaten. Welkom in Marokko!
Na de eerste controlepost werden we met de GFA groep op een tussenterrein geplaatst van de grens. Weer één grote chaos maar dan met vooral auto’s. Iedereen wilt daar wat van je en probeert valse papieren voor je auto te verkopen. Hier en daar waren er een paar ingetrapt en hadden een groen blaadje gekocht voor €10,- waar je uiteindelijk helemaal niets aan had. We hadden een prima uitzicht op wat er allemaal gebeurde en het was ook eerlijk gezegd best vermakelijk al die gehaaste en gestreste mensen. Het voordeel was dat het denk ik 17 graden was dus korte broeken weer. Nu wisten wij niet of het 17 graden was door de uitlaatgassen of door de zon. Auto’s die bij ons op de sloop staan rijden daar nog en met 7 mensen op de achterbank. Er staan daar zelfs heel de dag door mensen om auto’s aan te duwen. Wij hebben heerlijk toegekeken op het dak van onze vertrouwde Transit.
Uiteindelijk moesten we 3,5 uur daar wachten totdat we verder konden. Het was voor de Marokkaanse douane onduidelijk op welke naam onze auto nu stond. We hadden het vroegtijdig doorgeven aan de stichting maar de stichting had het niet goed doorgegeven aan Jan Huizinga. Zenzel moest daardoor zeker 45 minuten wachten in de drukte voor een kantoortje met al die uitlaatgassen om hem heen. Helemaal versleten kwam hij terug naar de groep maar het was gelukt! Eindelijk konden we rijden, het wachten was niet heel vervelend eigenlijk want er gebeurde zoveel om je heen dat je je niet hoefde te vervelen. Achteraf bleek dat er ’s ochtends 500 Afrikanen tegelijkertijd over de grens wilden hollen. De politie stond daarom op scherp en het was drukker dan normaal. Marokkanen zijn hele vriendelijke mensen alleen je hebt wel het gevoel dat ze allemaal iets van je willen hebben. Ook wel begrijpelijk als je zo weinig hebt en je komt aanrijden met 4 grote auto’s vol geladen met waardevolle spullen. Geen zorgen ouders er is altijd iemand bij de bus..
Eerste nacht kamperen viel een beetje tegen. Tentje op gezet en toen begon het te regenen. Toch wel koude nacht gehad maar goed geslapen. Klaar voor vertrek voor de reis van vandaag. Vandaag rijden we richting Fes. We gaan er waarschijnlijk niet overnachten maar dit schijnt wel een mooie route te worden. Na kort overleg met team brandweer, team Patrol en team Pick-up vertrokken we. Het weer is opgeklaard en het rijden door de bergen en heuvels is schitterend. De wegen zijn nu al wat minder schitterend maar Sven de piloot heeft alles onder controle. Zojuist zijn we bij een dorpje gestopt en zijn we op zoek gegaan naar brood. Iedereen wilt je gelijk helpen. Kinderen lachen om de stikker van de kabouterhut. Hoe vaak zie je nu een kabouter op een kip zitten met een koekenpan in z’n hand.. René captain van team Patrol wist heerlijke mandarijnen te scoren en de rest is vers brood gaan halen bij de lokale bakker. Nou de mandarijnen waren heerlijk en het brood nog lekkerder.
Adios maistro’s tot het volgende avontuur.
Gr Team Africare, Robert Vinke, Zenzel Broweleit en Mathijs van Heemst.
-
07 Februari 2014 - 19:08
Africare Robert, Sven, Mathijs, Zenzel:
En onze grote vriend Sven van de Pol!!!!!!!!!!!!!!!
-
07 Februari 2014 - 19:39
Lenie:
Erg leuke reisverslagen, we zien het helemaal voor ons.
Veel plezier en goede reis verder.
Gr Henk en Lenie -
07 Februari 2014 - 19:59
Paul ,Jolijn Rik Tessa Marit:
Heey Thijsie,en vrienden ,
Wat leuk zeg zo'n verslag.Wat zijn juliie al ontzettend ver weg !Inderdaad
We zien het gewoon voor ons.We kijken nu al uit naar het volgende
Verslag.
Pas goed op en een goeie reis
Knuffel van ons allemaal !! -
07 Februari 2014 - 20:27
Peter Vinke:
Hi manne,
Hartstikke leuk om jullie te volgen hoor.
Goede reis en bouw maar mooie culturele bruggetjes :))
Gr Peter -
07 Februari 2014 - 21:27
Gert Vinke:
super leuk om jullie zo te volgen. Doe maar lekker wat culturele ervaring op jongens en zeker blijven genieten. Vooral proberen fit te blijven tijdens de trip. Hoe vast zo.
Groetjes Els en Gert. -
07 Februari 2014 - 23:18
Marleen:
Weer een superleuk verslag jongens, ook wel spannend denk ik om dit mee te maken zo bij de grens.
Goed om te lezen dat er altijd door jullie op de bus wordt gelet en er aan de vitamientjes wordt gedacht,veel succes verder en we zien uit naar het volgende verslag. -
08 Februari 2014 - 22:16
Cor En Marian:
hoi mathijs en vrienden
het is heel leuk om jullie verslagen te lezen,jullie hebben in die 6 dagen al veel meegemaakt
en dit is nog maar het begin van jullie avontuur (zo noemen wij het maar)voor het vervolg
van de reis gezondheid en veiligheid toegewenst.
groetjes cor en marian -
08 Februari 2014 - 22:45
Thea:
Wat een mooi verhaal wel wat voor dat jullie ergens door zijn
maar moed houden en lekker van alles genieten . Suc6 verder -
09 Februari 2014 - 18:40
Oma En Opa Van Der Valk:
Hallo jongens, we hebben jullie verslagen gelezen en was hartstikke leuk!!!!Groetjes en dikke kus van Opa en Oma.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
